Op dinsdag 14 juli 2009 gaf Minne Veldman een orgelconcert in de zomerserie van de Bovenkerk te Kampen. Hans en Corine den Dulk uit Rijnsburg schreven een recensie.
Na op 16 juni in Bolsward te zijn geweest zijn we gisterenavond ook naar Kampen gegaan. Dat zijn altijd hele reizen, maar het is het dan ook meer dan waard.
We kunnen nu toch echt wel gaan spreken van een top-organist, waar we hier mee te maken hebben.
Op het koororgel, dat er nu 10 jaar staat, hoorden we je de Concerto in Bes van Händel met een uitgekiende registratie spelen. We hebben dit nog nooit zo horen uitvoeren. De zeggingskracht was heel groot, vooral van het Larghetto.
Bolsward heeft een schitterend orgel en je kunt er veel verschillende literatuur op spelen, maar het orgel van de Bovenkerk in Kampen, dat blijft toch altijd weer een bijzondere belevenis.
Maar goed dat Willem Hendrik Zwart er organist was toen de restauratie ter hand werd genomen. Anders was het orgel teruggerestaureerd naar een armetierig 3-klaviers instrument met aangehangen pedaal. Nu is het een wereldberoemd orgel waar jij nog eens goed reclame voor hebt gemaakt.
En dat Feike Asma één van de adviseurs was zijn we nog vergeten. Eigenlijk dus ook een hommage aan deze grote orgelkunstenaar om zijn Hymne over psalm 138 te spelen. Het was weer of we hem zelf hoorden spelen.
De twee werken van Mendelssohn waren heel verschillend. Het "Lied ohne Worte" klonk liefelijk en je had er een hele mooie registratie bij gekozen.
De Saltarello uit de Italiaanse Symfonie was een waar huzarenstuk. We konden op de monitor zien dat dit het uiterste vergde van je kunnen en dat de registranten hier zwaar beproefd werden. Maar wat knap om van dit orkeststuk een orgeltranscriptie te maken en dit zo uit te voeren. Vroeger was dit "not done" en werd je als organist afgebrand als je zoiets deed. Nu mag het, en we zouden zeggen: ga door, er zijn nog meer van die orkestwerken die best op het orgel kunnen gespeeld worden.
De variaties van Merkel waren ook knap uitgeregistreerd en uitgevoerd. Vooral de afsluitende variatie was indrukwekkend.
En toen kwam Franck's Deuxième Choral. We hadden hem in Bolsward ook gehoord. Niets ten nadele daarvan, maar in de Bovenkerk heb je toch meer compensatie voor het gemis van de zwelkast. De vele 8 voeten kun je daar prachtig inzetten om dat op de vangen en dat deed je ook. Geregeld kreeg je het gevoel dat er waarachtig een zwelkast op zat. Compliment om dat zo uit te voeren en tegelijk op dit orgel de Frans-romantische klanken zo dicht te kunnen benaderen.
De Scherzo van Commette deed het ook erg goed. Een knap lastig werk. Maar met verve en trefzekerheid gespeeld. Prachtig!
En dan kwam het laatste werk, de Fantasie-Toccata over psalm 75. Wat een mooie harmonisaties en wat een geweldige climax in de Toccata. Toen het laatste akkoord in de gewelven was verdwenen stonden we nog minutenlang als aan de grond genageld. Het was overweldigend. We spraken onze kennissen uit Lelystad: Ze hadden hetzelfde gevoel. Fantastisch om zo je gaven in te zetten voor God en dit concert met dit loflied te besluiten.