In het Reformatorisch Dagblad van 9 april 2014 recenseert Piet van de Wege de nieuwe Bach-cd van Minne Veldman vanuit Vollenhove.
Minne Veldman met Bach op het orgel van de Nicolaaskerk in Vollenhove: ”Minne goes authentic”!
Dat doet hij niet met een koffer vol wetenschappelijke inzichten als bagage, noch met een muziekvervormend romantisch ego als leidraad; wel met een stevige dosis Urker eigenzinnigheid en stoutmoedigheid. Vanuit een solide technische basis brengt hij een muzikaal vertoog waarin spontaniteit, spelplezier en virtuositeit hand in hand gaan met beheersing en muzikale intuïtie.
Het aangename programma opent met een feestelijk-gedreven Praeludium et Fuga in G (BWV 547), gekenmerkt door flinke tempi en royale articulatie. De Fantasia et Fuga in c (BWV 537) vormt middenin een rustpunt.
Een kanttekening plaats ik bij de nadrukkelijke accenten die Veldman hier en elders (het innige ”Von Gott” en ”Wachet auf”, waarin ook een ongelijk aansprekende trompet) bij rustiger stukken toepast. Ze contrasteren met de ontspanning die zijn spel elders kenmerkt, zoals in het zeer vlot gespeelde Concerto in G en in de subliem subtiel gebrachte zesde Triosonate. De complexe meerstemmigheid wordt schijnbaar moeiteloos gerealiseerd, hoewel de heftig klapperende mechanieken anders verraden. De balans in het bescheiden orgel en de mooi weergegeven ruimte werken optimaal mee.
De Sinfonia uit Cantate 29 is een feest, origineel gebracht met de tongwerken én met de Veldman kenmerkende virtuoze touch. Het staccatovuurwerk in de afsluitende Toccata in F (BWV 540) kan het orgel maar nét aan, maar het volle werk aan het slot roept die andere Oude Kerk in herinnering...
Deze cd kan oud(er) en zeker ook jong(er) warm maken voor orgel, organist en componist.
Bestel deze cd hier.